Chrząszcze to rząd, który liczy blisko 400 tysięcy gatunków, czyli najwięcej w całym świecie owadów. W Polsce spotykamy przedstawicieli 7000 gatunków. Są to stworzenia kosmopolityczne, czyli zamieszkują niemal każdy zakątek Ziemi (z wyjątkiem Antarktydy oraz Grenlandii).
Wygląd chrząszczy uzależniony jest od miejsca występowania danego gatunku i jest bardzo zróżnicowany. Tym, co wyróżnia chrząszcze od innych owadów, jest silny aparat gębowy z bardzo rozbudowanymi żuwaczkami.
Zróżnicowane jest również pożywienie chrząszczy. Gatunki tych owadów dzielą się na drapieżniki, które polują na inne owady. Chrząszcze, które żywią się roślinami (roślinożerne), martwymi zwierzętami (nekrofagi), szczątkami różnych organizmów (saprofagi), a także odchodami (koprofagi).
Generalnie chrząszcze występujące w naszym kraju unikają kontaktu z ludźmi. W większości przypadków ich aparaty gębowe nie są wystarczająco silne, by przeciąć skórę człowieka. Z tego powodu nie należy się bać pogryzienia przez te owady. Nie ma również ryzyka, że przeniosą one bezpośrednio na nas wirusy i bakterie odpowiedzialne za choroby. Należy pamiętać, że niektóre gatunki chrząszczy mogą powodować wystąpienie reakcji alergicznej.
Wiele przedstawicieli chrząszczy zaliczamy za to do szkodników, które niszczą rośliny uprawne, drewno, lasy, tkaniny, czy żywność. Najczęściej występują w magazynach, oraz w zakładach przetwórstwa, ale mogą też dostać się do domów i mieszkań. Poniżej przedstawimy charakterystykę najbardziej powszechnych chrząszczy, aby ułatwić ich identyfikację.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o dezynsekcji insektów – przeczytaj ten wpis.
Mącznik młynarek zaliczany jest do rodziny czarnuchowatych. Ma kolor czarny lub ciemnobrązowy. Jego długość dochodzi do 25 milimetrów. Potrafi dobrze latać. Larwy mącznika osiągają 3 milimetry i są barwy pomarańczowo-żółtej. Mają one dość twardy i wytrzymały pancerzyk.
Samica składa jaja późną wiosną, w ciemnych, wilgotnych i dostatnich w pożywienie miejscach. Najczęściej wybiera pomieszczenia, w których przechowywane są produkty zbożowe (np. płatki owsiane, otręby mąka). Samica żyje do 2 miesięcy i składa w tym czasie kilkanaście jaj dziennie, łącznie nawet około 160.
Mączniki młynarki są bardzo odporny na trudne warunki zewnętrzne, dlatego występują prawie na całej Ziemi. Chrząszcze te doprowadzają do zniszczenia produktów spożywczych. Żerują zarówno dojrzałe owady, jak i larwy. Mączniki posiadają silne aparaty gębowe, które są w stanie przegryźć opakowanie z produktem, do którego chcą się dostać. Żywność zanieczyszczają także odchody i wylinka tych insektów. Obecność Mączników generuje nadmierną wilgoć, co dodatkowo negatywnie wpływa na stan przechowywanych produktów
Trojszyk ulec to jeden z przedstawicieli rodziny czarnuchowatych. Zaliczany jest do szkodników magazynowych. Do Europy przybył z południa Stanów Zjednoczonych. Długość dorosłego Trojszyka dochodzi do 4-5 milimetrów, larwy są mniejsze i osiągają rozmiar 1,2 milimetra. Trojszyk ma brązowawe zabarwienie. Można go rozpoznać po półkolistej oraz spłaszczonej głowie, z której wychodzą grube czułki. Trojszyk posiada skrzydła, ale lata bardzo rzadko.
Chrząszcz ten szybko się rozmnaża. Samica Trojszyka w ciągu całego życia może złożyć nawet do 400 jaj (ok. 10 dziennie). Larwy nie lubią światła i ukrywają się w szczelinach, a także w produktach, na których żerują. Dorosłe insekty można szybko zlokalizować, ponieważ wychodzą z kryjówek.
Trojszyka można znaleźć w produktach pochodzenia roślinnego (ziarna zbóż, otręby, mąka, kasza, groch, fasola, orzechy, suszone warzywa, pieczywo i inne). Larwy zjadają wymienione produkty, a także zanieczyszczają je odchodami oraz wylinkami, powodując ich niezdatność do spożycia. Substancją odpowiadającą za niszczenie produktów spożywczych są także wydzieliny trojszyka zwane chinonami. Zmieniają one zapach oraz kolor żywności. Trojszyki na swym ciele, a także w odchodach przenoszą drobnoustroje, które prowadzą do szybszego psucia się produktów.
Spichrzel surynamski przynależy do rodziny zgniotkowatych. Do Europy trafił prawdopodobnie z Ameryki Południowej. Spłaszczone ciało tego owada, wyróżnia się dwiema bruzdami na przedpleczu, osiąga od 25 do 35 mm i ma kolor brunatny. Spichrzel posiada skrzydła, lecz nie lata. Larwy tego chrząszcza są kremowe lub białe i osiągają 4 mm długości.
W ciągu swojego życia samica Spichrzela potrafi złożyć 300 jaj. Robi to bezpośrednio na produktach spożywczych. W pełni dojrzałe insekty mogą żyć nawet 2 lata. Spichrzel jest bardzo wrażliwy na spadek temperatury powietrza. Poniżej 5 stopni Celsjusza Owad przestaje się rozwijać i nie rozmnaża się. Do domu lub mieszkania Spichrzel surynamski dostaje się najczęściej wraz z wcześniej zakupionymi produktami, w których zostały złożone jaja.
Spichrzel surynamski jest szkodnikiem magazynowym. Jego larwy zjadają produkty pochodzenia roślinnego, które są składowane w magazynach oraz spiżarniach. Najczęściej wybierają ziarna zbóż, kaszę, mąkę oraz orzechy. Dorosłe osobniki nie żerują na żywności, lecz polują na larwy innych owadów, czyli są drapieżnikami. Spichrzele, tak ja Trojszyki i Mączniki zanieczyszczają produkty spożywcze odchodami.
